Justin vücudundaki ağrıları hissetmeye başlamış ve acı içinde gözlerini aralamıştı. Hitokiri adandaki genç griffonun yuvasındaydı. Tabi ki burası Justin’e daha çok bir mağara gibi geliyordu bu mağara Hitokiri için yuva olsa da Justin'in olmak istediği en son yerdi. Justin nerde olduğunu çözebilmek için etrafa bakınıyordu ki Justin'in uyandığını gören Hitokiri uzanmakta olduğu yerden büyük bir çeviklikle kalktı. Bu hareket doğal olarak Justin'in akıl almaz bir korku yaşamasına neden olmuştu.
Justin : Nerdeyim ben? Nesin sen? Benden ne istiyorsun? gibi korku içindeki bir insanın sorabileceği tüm gereksiz soruları soruyordu. Konuğunu daha fazla korkutmak istemeyen Hitokiri düzgün elfçesiyle cevap verdi. "Adım Hitokiri Battosai burası benim yuvam ya da mağaram artık sen ne demek istersen ve benim değil asıl senin elinde yay ve okla bölgeme girerken benden istediklerin çok önemli." dedi.
Justin bununla birlikte bir kez daha şoka girmişti. Justin karşısında duran iki metrelik yaratığa mı yoksa onun bir kral oğlundan daha iyi elfçe konuşa bilmesine mi şaşırmalıydı bilemiyordu. Justin bu karışık durumun bir rüya olmasını umarak titremekten alıkoyamadığı sesiyle olayları açıklamaya çalışıyordu. Justin Tandar da ki savaşı ve ana kalelerini kaybettikten sonra çok az sayıda insanın yeni krallarının önderliğinde Mendre ormanlarına sığındığını ve yeni geldikleri bu ormanda yiyecek içecek kaynaklarını keşif için bir seferinde oldukları şeklindeki olaylar zincirini anlattı. Hikayesinin sonunda cesaretini toplayan Justin Hitokiriye av sırasında geyik kovalarken bir anda üstüme sen saldırdın diyebilmişti. Bunun üzerine Hitokiri küçümser bir çığlık attı.
Emirleri kesin olan Hitokiri Justin'in tehlikeli olmadığı kanaatine varmıştı. Zaten istediği an onu öldürebilirdi tehlikeli olması da bir şeyi değiştirmezdi. Şimdilik Justin'in ölmesi gerekmiyordu ve Hitokiri konuşurlarken bu garip insanda kendinden bir şeyler bulduğunu hissediyordu.
Bu garip sohbetin ardından tehlikesiz olduğunu öğrenen Justin eşyalarını toparlamaya başlamıştı. Akşam üzeri de köye doğru gitmeyi düşünüyordu. Fakat gitmeye çalıştığında karşısında dikilmekte olan iki metrelik bir griffona takıldı. Hitokiri kesin ve emreder bir ses tonuyla : "Tehlikesiz olduğunu söyledim; ancak bu bir griffon gördükten sonra hiç birşey olmamış gibi gidebileceğin anlamına gelmiyor." dediğinde. Justin tüm bunların bir rüya olmadığından kesinlikle emin olmuştu. Justin insanlarından uzakta birçok tehlikenin olduğu çevrede daha ne gibi yaratıkların dolaştığını bilmediği bu topraklarda bir başına kalmıştı ve güvenebileceği tek şey daha önce onu nerdeyse öldüren iki metrelik dev gibi erkek bir griffondu. Hitokiri'yse Justin'i hemen öldürmeyerek büyük bir sorumsuzluk yaptığını düşünüyordu.
Zımcıkların yaşam felsefesidir. " Bir arı kovanına taş attıktan sonra ısırılmadan nehre ulaşmışsan gerçektende şanslısındır zımcık."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder